Źródło odpowiedzialności posiadacza pojazdu za szkodę wyrządzoną w wyniku wypadku komunikacyjnego znajdziemy w art. 436 w zw. z art. 435 kodeksu cywilnego. Każdy posiadacz pojazdu musi liczyć się z tym, że poniesie odpowiedzialność cywilną, gdy dojdzie do takiego zdarzenia drogowego. Należy wskazać różnicę pomiędzy kolizją drogową a wypadkiem komunikacyjnym. O wypadku komunikacyjnym mówimy w momencie, gdy w wyniku zdarzenia drogowego przynajmniej jeden z jego uczestników poniósł śmierć lub doznał jakichkolwiek obrażeń ciała. Natomiast jeżeli szkody powstały jedynie w mieniu, mamy do czynienia z kolizją drogową.
Odpowiedzialność odszkodowawcza w razie wypadku komunikacyjnego obejmuje zarówno naprawienie szkody osobowej jak i rzeczowej. Oczywiście, aby doszło powstania obowiązku odszkodowawczego muszą zostać spełnione 3 przesłanki, a mianowicie nastąpienie zdarzenia, z którym ustawa wiąże odpowiedzialność, powstanie szkody oraz związek przyczynowy pomiędzy przedmiotowym zdarzeniem a szkodą.
Ustawodawca przyjął model bardzo szerokiego zakresu odpowiedzialności posiadacza pojazdu, bowiem zgodnie z ogólną regułą odpowiada on na zasadzie ryzyka. Należy także zaznaczyć, że owa odpowiedzialność odnosi się do wszystkich uczestników ruchu, nie wyłączając pieszych. Ukształtowanie odpowiedzialności w taki sposób podyktowane jest faktem, że większość szkód wyrządzonych ruchem pojazdu jest niezawiniona. W takim stanie rzeczy, posiadacz pojazdu, pomimo wykazania braku swojej winy, jest zobowiązany do naprawienia szkody. W przypadku odmiennej regulacji, możliwość uzyskania przez poszkodowanego odszkodowania byłaby mocno utrudniona.
Należy wskazać również przypadki, kiedy posiadacz, pomimo wyrządzenia szkody w związku z ruchem pojazdu nie poniesie odpowiedzialności. Otóż, jeżeli do zdarzenia dojdzie w wyniku działania siły wyższej, bądź zdarzenie nastąpi z wyłącznej winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą posiadacz pojazdu nie ponosi odpowiedzialności, wówczas nie powstaje po jego stronie obowiązek naprawienia wynikłej.
Inaczej kształtuje się odpowiedzialność, w momencie, gdy dojdzie do zderzenia się pojazdów, przy czym za zderzenie przyjmujemy zetknięcie się pojazdów pozostających w ruchu. Wówczas, za podstawę odpowiedzialności, zgodnie z art. 463 § 2 k.c. przyjmujemy zasadę winy. Posiadacz odpowie tylko za zawinione zachowanie, w wyniku którego szkoda powstała. W takiej sytuacji, zgodnie z ogólną zasadą, sprawca zdarzenia poniesie odpowiedzialność za czyn będący jednocześnie czynem zawinionym i bezprawnym, czyli niezgodnym z obowiązującymi zasadami porządku prawnego.
Również z odpowiedzialnością na zasadzie winy mamy do czynienia, gdy do wypadku dojdzie podczas przewożenia osób z grzeczności. Aby mówić o przewozie z grzeczności muszą być spełnione 3 warunki łącznie: musi być on nieodpłatny, nieobowiązkowy i bezinteresowny. Tak więc, aby uzyskać odszkodowanie, pasażer przewożony z grzeczności musi udowodnić winę posiadacza.